Alsof de duvel ermee speelt. De ochtend dat we wakker worden schijnt de zon prachtig tegen de wolken aan, maar op het moment dat we dit prachtige schouwspel willen fotograferen, trekt er vanaf de zeekant een enorme wolkenmassa voor de zon. Peet heeft nog net een laatste mooie foto kunnen maken, maar niet lang daarna zit alles potdicht! Tijd om maar terug naar Christchurch te gaan dan. Toch kunnen we nog niet helemaal afscheid nemen van het prachtige landschap en dus besluiten we met een omweg, langs de bergrand terug te rijden naar de snelweg. Opnieuw genieten we enorm van het glooiende groene landschap dat er zelfs met het bewolkte weer nog schitterend uit ziet. Dit is ons afscheid van het freedom kamperen. Wat hebben we genoten en wat kost het ons moeite om dit vaarwel te zeggen. We dromen over een eigen campervan waar we Europa mee door kunnen trekken. Of misschien een nog een keer een campervan huren en de nationale parken in de USA rijden, zoals onze vrienden Huub, Marjolijn, Casper en Sandra gaan doen. Zij gaan een fantastische vakantie tegemoet, dat kunnen we ze vast verklappen!

Uiteindelijk bereiken we dan toch weer de bewoonde wereld. Nog even drinken we een kop koffie in het plaatsje Pleasure Point. De naam schept een grotere verwachting dan wat het plaatsje in werkelijkheid voorstelt. Het word nu echt tijd om terug te gaan naar Christchurch. Eigenlijk veel sneller dan verwacht zijn we terug bij Tui Campers en met pijn in het hart nemen we afscheid van ons campertje. “ We hebben het zo geweldig gehad” vertellen we aan de verhuurdame. Ze snapt het helemaal en vraagt beleeft of we onze camper ook een naam gegeven hadden ... Nou het heeft niet veel gescheeld!

Vervolgens hebben we een taxi genomen naar ons hostel Urbanz Accomodation. Midden in het centrum, op slechts 10 minuten loopafstand van de InterCity bus naar Kaikoura. Dat is heel belangrijk, want die bus vertrekt zondag al om 7.00 uur en we moeten er 15 minuten van tevoren zijn ... Het is een gloednieuw uit de grond gestampt basic hostel en strak grijs. Dit is voor ons een erg ruwe overgang. We missen het uitzicht op de bergen en de frisse lucht en de fijne harde bedbank van ons campertje. Zelfs de douche in de camper had een hardere straal. We zijn toch wat verdrietig. ‘s Avonds verkennen we de stad en gaan we uit eten in een super hippe tent Botanic, waar je met de lift naar toe moet en waar een uitsmijter voor de deur staat die netjes de ID’s van alle jonge meisjes controleert. Ik voel me een beetje underdressed in mijn outdoor shirt met mijn wandelschoenen, maar Peet heeft nergens last van. Er is live muziek van een jong meisje dat zichzelf op gitaar begeleidt. En dat doet ze verdomde aardig. We genieten van de live muziek en de heerlijk bereide kip. Ach de stad heeft ook zo z’n voordelen. Peet herkent alle covers die het meisje zingt en die hij zelf ook speelt op feesten en partijen en ineens krijgt hij ontzettende zin om zelf te spelen. Hij heeft zijn bas niet meegenomen naar NZ, dus het spelen laat nog even op zich wachten. Gelukkig staan in NL al wel weer de eerste optredens gepland voor hem en zowaar ook voor mij! Toch willen we nog even niet terug naar NL. Morgen gaan we Christchurch een beetje verkennen en zondag gaan we naar Kaikoura op walvis excursie!