We zijn al vroeg uit de veren om op tijd bij de haven te zijn van waaruit de boot vertrekt richting de Doubtful Sounds. Eerst gaan we met een boot Lake Manapouri over en dan worden we met een bus de pas overgebracht naar de andere kant, waar de Doubtful Sounds beginnen. Dan stappen we opnieuw op een boot om vervolgens 3 uur door de Doubtful Sounds te varen.

De tocht over het Manapouri meer is prachtig. Het is half bewolkt en we worden meteen verrast met een prachtige regenboog die te zien is op het meer. Na zo’n 45 minuten komen we aan de andere kant van het meer bij het Visitors Centre waar veel uitgelegd wordt over de flora en fauna, maar ook over de immense energiecentrale die hier gebouwd is. Maar liefst 180 m lange pijpen gaan dwars door de berg en het water van Lake Manapouri stort door de pijpen 180 m naar beneden. Door schoepen die in beweging worden gezet door het naar beneden vallende water wordt de energie opgewekt. Het wat komt vervolgens terecht in de Doubtful Sounds dat veel lager ligt dan Lake Manapouri. Zeer indrukwekkend allemaal. Maar wat minstens zo indrukwekkend was is de busrit over de pas van de berg naar de Doubtful Sounds. De bus chauffeur vertelt ons dat dit de duurste weg van heel Nieuw Zeeland is: hij heeft de NZ regering 2 NZD per cm gekost en de weg is bijna 20 km lang ... Het is een zeer steile weg, dwars door de woeste natuur heen met een paar adembenemende uitkijkpunten. Onderweg zien we 3 zeer indrukwekkende watervallen die met veel geweld van grote hoogte naar beneden storten. Er volgen er nog velen op onze prachtige boottocht door de indrukwekkende Doubtful Sounds.

De Doubtful sounds zijn geweldig. Het weer is wat somber met donkere wolken en af met af en toe een zonnestraaltje dat zich door het wolkendek wringt. Enorme bergen met wilde begroeiing trekken aan onze boot voorbij. We varen helemaal tot aan de rand van de Sounds waar de Abel Tasman zee begint. De zee is hier behoorlijk ruw en het schip schommelt heftig op de golven wat het fotograferen niet gemakkelijk maakt. We liggen stil met de boot voor een indrukwekkende waterval. Nu heeft iedereen eindelijk even de kans een mooi plaatje te schieten. Ook wij doen ons best. Dan keren we weer om en varen langzaam terug richting de haven. Intussen is het behoorlijk hard gaan regenen, maar wij zitten lekker droog binnen in de boot. Dit ruwe regenachtige weer past wel bij deze streek. Het maakt het extra onherbergzaam. Hier een wandeltrack lopen is bepaald geen sinecure.

Terug in de haven worden we weer snel richting de bus geloodst. En weer maken we de indrukwekkend oversteek over de pas. In het visitors centre aan de kant van Lake Manapouri is van alles te lezen over de gigantische energie centrale. Als we op de boot stappen die ons over Lake Manapouri vaart is het weer opgeklaard en breken er enkele zonnestralen door het wolkendek. Langzaam maar zeker keren we weer terug in de bewoonde wereld waar het zonnetje schijnt. Wat een indrukwekkende tocht. En wat een prachtig natuurgebied. We zijn er allebei helemaal opgewonden van. Die avond gaan we lekker nog een keer uit eten. Niet naar the Church, maar naar het Lake View tavern, waar je overheerlijke steaks kan eten. We hebben gesmuld die avond! En Peet heeft onverwachts nog gefacetimed met zijn broer vanuit een Spark Hotspot. Wat wonderlijk toch dat je gratis met elkaar kunt facetimen terwijl je aan de andere kant van de wereld zit als je een WiFi hotspot vindt.

Ook die nacht was het weer super helder en hebben we opnieuw genoten van een fantastische sterrenhemel.