Grey water (het afvalwater uit je camper) moet je op tijd lozen. Doe je dat niet, dan raakt de tank vol en komt het bij de douche weer omhoog. Dat ontdekten we vanochtend, Goddank bij het laatste ochtend afwasje. En dan weet je waarom het grey water heet: hemeltje lief, wat een stank! Voordat we ook maar iets konden doen, moesten we eerst dit probleempje fixen. Dus zetten we koers naar Twizel, waar een openbaar dump station zou zijn voor afvalwater en toiletten. Het was even zoeken en “ask the locals”, maar uiteindelijk hadden we de plek gevonden. Het was ook even knoeien met het aansluiten van de slang, maar gelukkig heb ik een erg technische man en binnen no time waren toilet en grey water gedumpt. Daarna ook nog even het schone water bijgetankt. Hoewel, even ... het duurde en het duurde ... zo lang dat een local zich er zelfs mee kwam bemoeien. Dat leverde uiteindelijk een gezellig praatje op en nog een goeie tip voor een volgende overnachtingsplek. Toen nog snel getankt en boodschappen gedaan en vervolgens koers gezet richting Qeenstown.

De bedoeling was om Qeenstown (thrill city, waar wij niet de minste behoeft aan hebben) snel voorbij te rijden. Verder naar het zuiden te gaan tot het plaatsje Five Rivers en dan koers te zetten naar het meer Mavora. Deze locatie was ook een van de opname locaties voor Lord of the Rings. En volgens de local is het meer stunning! Helaas waren we uiteindelijk best laat vertrokken uit Twizel, dus het werd al snel duidelijk dat we dit meer nooit gingen halen. Dus hebben we de plannen bijgesteld en besloten we in eerste instantie te koersen op Lake Wanaka. Onderweg kwamen we door een betoverend mooi berglandschap en was het weer stralend weer geworden. Dus er volgde weer de ene Oh en Ah ... na de andere. De rit naar Lake Wanaka was bepaald geen straf: we hebben ervan genoten! Mooi op tijd, aan het eind van de middag, kwamen we aan in Wanaka. Laat hier nou net de jaarlijkse A&P fair zijn. Een typisch Nieuw Zeelands gebeuren met activiteiten als: wie heeft de grootste pompoen gekweekt, skin the possum, sheer the sheep etc. Het was knetterdruk in Wanaka en toeristischer dan we ooit hadden durven dromen. Hier wilden we zo snel mogelijk weer weg!

Ik had de kaart goed bestudeerd en een plekje ontdekt, vlak buiten Wanaka. Toen we het dorp uitreden zagen we een bordje dat vanaf hier freedom camping toegestaan was, mits de wagen certified self contained was. We konden ons geluk niet op, want precies zo’n camper hebben we! Vol vertrouwen vervolgen we onze weg langs het meer. Maar iedere keer als we van de weg af proberen te komen om een plekje te zoeken aan het meer, komen we een bordje tegen “no overnight camping”. We geven de moed niet zomaar op en rijden een unsealed road op in het volste vertrouwen dat we nu dan eindelijk een plekje aan het meer gaan vinden. Maar dan blijkt dat het uiteindelijk allemaal privé terrein is ... Wat nu? We geven het plan om aan Lake Wanaka te overnachten op en besluiten richting de bergen te koersen. Daar met het ook heel mooi zijn, omdat ook daar een van de opname locaties van Lord of the Rings was (the rugged land of Rivendel). De verharde weg wordt onverharde weg en vol vertrouwen rijden we door. We rijden zeer langzaam, want de weg heeft veel steentjes, die de campervan kunnen beschadigen en geeft een enorme stofwolk als je er overheen rijdt. We rijden en rijden, maar alles wat we tegenkomen zijn cattle stations. Kilometers lang. Eindeloos rijden we van wei naar wei, dan weer met koeien, dan weer met schapen. Langzaam maar zeker beginnen we de moed te verliezen. Is er dan nergens een plek waar we kunnen staan? Op de kaart staat dat de weg op een gegeven moment ophoudt en eindigt in een wandel track. Daar moet toch op z’n minst een parkeerplaats zijn waar we de camper een nachtje kunnen neerzetten. Maar het duurt en het duurt en het duurt ... om beurten verliezen we de moed en willen we omkeren en dan in Godsnaam maar op die vreselijke officiële camping gaan staan, waar alle campers keurig in een rijtje naast elkaar aan de rand van het meer staan ... onze grootste nachtmerrie! Maar nu we toch al zo lang aan het rijden zijn, wil ik het einde van de officiële weg ook zien ook. Plotselinge komen we bij een beekdoorgang (an unbridged ford). Oei, kunnen we daar met de camper wel doorheen? Maar tegelijkertijd zien we aan de rechterkant van de weg eindelijk een prachtige plek onder de bomen aan de rivier!!! Er staat nota bene al een campervan. We kunnen het bijna niet geloven en ik heb wel drie keer gekeken of er niet ergens een bordje verstopt was met “no overnight stay”, maar ik kan niets vinden. Eindelijk! Het is ons WEER gelukt om een prachtige plek in de natuur te vinden om wild te kamperen. Zielsgelukkig parkeren we de campervan. Gooien we tafel en stoeltjes naar buiten en nemen een goeie borrel. Hier is het heerlijk toeven en daar gaan we niet normaal van genieten! Dan maar geen Lake Wanaka, de rivier Matukituki is ook helemaal goed!